Նկարիչը ծնվել է Սիբիրում, ապա տեղափոխվել Կիրովական, այնուհետ` Երևան: Ասում է. <Մի ոտքս այստեղ է, մի ոտքս` այնտեղ: Ամռանը Վանաձորի արվեստանոցում եմ ստեղծագործում, ձմռանը` Երևանում>: Համեմատական անցկացնելով մարզի ու մայրաքաղաքի ստեղծագործողների խնդիրների միջև, նշում է. <Խնդիրները նույնն են: Հիմա պետությունը քիչ է մտածում արվեստագետի մասին: Առաջ պետությունն էր պահում արվեստը: Հիմա մենք ենք մեր մասին մտածում: Շատերի մոտ որակն ընկնում է այն պատճառով, որ սկսում են շուկայի վրա աշխատել, որ գործը վաճառվի: Գնորդի ճաշակն են հաշվի առնում, իսկ շուկան այսօր պահանջում է սիրուն, պլպլան բաներ: Սիրում են նատյուրմորտներ, Մասիսներ Խոր Վիրապի ֆոնի վրա...>:
Ինչպես նկարիչների մեծ մասը, Ա. Ավետյանը ևս դժվարությամբ է բաժանվում իր գործերից. < Քո երեխան է, տանջվել, չարչարվել ես, բայց եթե բոլոր գործերդ հավաքես, պահես մոտդ, ինչո±վ պիտի ապրես: Պատահում է, ուրախանում ես, որ աշխատանքդ այդ մարդու մոտ ընկավ, պատահում է` ափսոսում: Բայց ինչ արած>:
Վանաձորյան արվեստի վաղվա օրը լուսավոր է տեսնում. §Շատ լավ երիտասարդներ կան: Մեկ-մեկ այնպիսի լավ գործեր եմ տեսնում, որ շատ ուրախանում եմ: Ապագա ունենք, եթե իհարկե կյանքը մի քիչ լավանա, որ ֆինանսի հետևից չընկնեն¦:
Հարցին` ունի աշակերտներ, ում կփոխանցեր իր փորձը, պատասխանում է. <Չունեմ: Ես վատ մանկավարժ եմ, որ չեն լսում շատ շուտ ջղայնանում եմ: Հետո սա շատ դժվար աշխատանք է. թխկոց, շխկոց, կտավի մոտ յուղաներկով խաղալը ուրիշ է, սա` ուրիշ>:
Ինչպես բոլորը, նա ևս ունենում է ձախողումներ: Անկեղծանում է. <Մեկ-մեկ լինում է, որ ինչ ուզում ես արա, չի ստացվի: Պատահում է գործի վրա ամիսներով աշխատում ես, հետո ջարդում, դեն գցում: Լինում էլ է մի օրվա մեջ էնպես հրաշք բան է ստացվում, որ ամբողջ կյանքում նայում, ուրախանում ես>:
Թե որն է համարում իր ամենալավ գործը, դժվարանում է պատասխանել: <Ամենալավը դեռ նոր պիտի ստեղծեմ>:
Ցուցահանդեսին նկարիչը ի թիվս այլ աշխատանքների, ներկայացրել է <Իմ ժամանակակիցը> շարքը, որում մեր կողքին ապրող ու արարող ճանաչված մարդկանց դիմանկարներն են, իրենց մակագրություններվ. Ռազմիկ Դավոյան, Ռուբեն Հախվերդյան, Արա Գևորգյան, Փափագ Ալոյան...
Ա. Ավետյանը ամուսնացած է, ունի մեկ դուստր, մեկ որդի: Կինը մասագիտությամբ նկարչուհի է, աղջիկը` մոդելավորղ, տղան` ռեժիսոր: Հարսը ևս նկարչուհի է : Ինչպես ինքնէ նշում, տնից երեքը` ինքը, հարսը, աղջիկը, նկարիչների միության անդամ են: Տանը ստեղծագործական վեճեր ունենում եք հարցին պատասխանում է. <Քննարկումներ ունենում ենք, վեճեր` ոչ: Ընդունում են իմ կարծիքը>:
Комментариев нет:
Отправить комментарий